مدح و شهادت وهب از اصحاب سیدالشهدا علیه‌السلام
هر چند داغ رفـتن فرزند سنگین است امّا اگر در راه ایمان بود، شیرین است می‌خواستی پـرپـر ببـینی لالۀ خود را دیدی که تنها عامل خوشبختی‌اش این است گفتی: «برو مادر که دل‌شادم کنی آری از غربت مولا دلم بدجور غمگین است فرزند پیغـمبر چه تنها مانده، می‌بینی! یک لشکر دل‌سنگ گرداگرد آئینه‌ست» او رفت و مسلخ را به خون خویش آذین بست حالا ببـین فرزند تو قـربانی دین است حالا بـبـین جـسـم جـوان تـازه‌دامـادت جای حنا از خون سرخ خویش رنگین است |